Gerelateerd
Bekijk ook onze andere stories!
Het social media account van Anne werd gehackt en haar intieme foto’s werden gedeeld met haar eigen vrienden. Enkele van haar vrienden reageerden op een manier waardoor Anne hier zelf de schuld van leek te krijgen. De reacties van de meeste mensen om haar heen waren echter steunend en dit heeft haar ontzettend geholpen.
De naaktfoto’s van Anne werden gedeeld op social media doordat ze gehackt was. De steun die ze daarna ontving, betekende veel voor haar.
“Afgelopen zaterdag begon ik de dag, zoals altijd, met mediteren. Daarna keek ik pas op mijn telefoon. Ik had een heleboel berichtjes van een vriend: ‘Anne, wat er is er aan de hand op Snapchat?’. Natuurlijk ging ik meteen kijken en wat bleek: iemand had mijn account gehackt en de sexy foto’s die ik daar privé had bewaard op openbaar gezet en gedeeld, via mijn eigen account. Niet alleen al mijn contacten op Snapchat hebben dit gezien, later bleek ook nog dat er mensen zijn die daar foto’s van hebben gemaakt met hun telefoon – zodat je niet ziet wie een screenshot neemt, zoals normaal gesproken – en deze deelden in whatsappgroepen. En alleen die ene vriend vertelde me erover.”
“Één reactie heeft me flink gekwetst. Iemand anders had de foto’s gezien bij vrienden en misschien zelf wel gedeeld, hij zei daarover: ‘Je draagt niet eens een string, hoe kan dit joh, waarom heb je die foto’s eigenlijk gemaakt?’ Dat deed echt pijn. Ten eerste dat hij mij niet eens op de hoogte had gesteld toen hij het voorbij zag komen, ten tweede dat hij vervolgens begon over waarom ík de foto’s had gemaakt. Waarom begin je niet over de vraag waarom iemand anders die foto’s heeft gedeeld?”
“Je draagt niet eens een string, hoe kan dit joh, waarom heb je die foto’s eigenlijk gemaakt?”
De sterke behoefte om het te delen
“Maar los van hem, heb ik gelukkig alleen maar fijne en ondersteunende reacties ontvangen. Dit kwam denk ik ook doordat ik er zelf heel open over was. Op het moment dat ik het ontdekte wist ik meteen: ik wil niét het slachtoffer zijn. Voor mijn werk als seksuoloog ben ik heel actief op social media. Ik voelde sterk de behoefte om het op mijn werkaccount te delen. Omdat ik niet werd gechanteerd met de foto’s en nog gewoon toegang had tot mijn account, was het veel piekeren wie dit had gedaan en wat diegene daarmee wilde bereiken. Het enige wat ik kon doen, was er zelf boven staan. Vanwege mijn werk vond ik het belangrijk om die emoties met mijn volgers te delen. Dat was niet gemakkelijk hoor. Je moet toch zeggen dat je erotische foto’s van jezelf maakt. Al schaam ik me daar totaal niet voor. Sterker nog: ik ben er trots op. Er is niks mis mee om je seksualiteit te delen met iemand als je daar bewust voor kiest. Dat laat ik niet van me afpakken.
Door er open over te praten op Instagram, liet ik zien dat ze mij er niet onder kregen. Live heb ik er tien minuten over gepraat, die video staat er nog steeds op. Ondanks de drempel die ik daarvoor over moest, ben ik heel blij dat ik dat heb gedaan. Ik kreeg namelijk ontzettend veel lieve en ondersteunende berichtjes als reactie. Dat deed me écht goed. Vrienden die ik er persoonlijk over sprak, stonden ook volledig achter me. Al merkte ik aan hen dat ik mijn best moest doen om duidelijk te maken dat het echt pijn deed allemaal. Ze zien me, ook vanwege mijn werk, als een open persoon. Maar een zelfverzekerd, vrijgevochten iemand die op haar gemak is met haar seksualiteit wordt net zo goed geraakt in een dergelijke situatie.”
“Het aller prettigst vond ik trouwens de reactie van mijn ouders. Ik had ze gebeld om het te vertellen en meteen waren ze heel ondersteunend. Ze zeiden: ‘Wat erg dat dit is gebeurd, de foto’s zijn gegarandeerd prachtig maar zouden nooit gedeeld mogen worden met iemand als jij dat niet wil.’ Dat voelde hartverwarmend, veilig ook. Ik denk niet dat iedereen hetzelfde geluk heeft in zo’n situaties, volgens mij komen ouders toch eerder met een opmerking als ‘Waarom maak je zulke foto’s dan ook?’.”
“Wat erg dat dit is gebeurd, de foto’s zijn gegarandeerd prachtig maar zouden nooit gedeeld mogen worden met iemand als jij dat niet wilt.”
Door victim blaming krijg je nog een trap na
“Victim blaming is een belachelijk concept. Het is al heel naar als je zoiets meemaakt en door de verkeerde de schuld te geven, krijg je een trap na. Het staat gewoon in de wet, dat het strafbaar is om privézaken in het openbaar te delen. Met een vinger wijzen is prima, maar richt hem dan op de juiste. Het probleem is nu dat je jezelf steeds moeten verdedigen. Kijk maar naar Fred van Leer laatst. Een vriendin vroeg me wat ik ervan vond, want ‘had hij dat filmpje wel moeten maken?’ Nou, dat moet hij gewoon zelf weten. Richt je liever op degene die het verspreidt en de mensen die dat ondersteunen. Dat doe je ook al wanneer er zoiets rondgaat in een whatsapp groep en je er met ‘haha’ op reageert. Je mag er best wat van zeggen als iemand dat doet. ‘Waarom vind je dat grappig?’, bijvoorbeeld. Veel mensen hebben amper door dat ze victim blamen dus door ze erop te wijzen, help je ze dit inzien. Het kan best eng zijn om iemand aan te spreken, dat snap ik. Maar ik hoop dat we het in ieder geval kunnen proberen. Gebruik je stem om hier iets aan te doen, want victim blaming is echt niet oké.”