Gerelateerd
Lees onze meest recente artikelen, onderzoeken en columns op het gebied van seksuele gezondheid en rechten.
Als senior beleidsmedewerker bij Rutgers, komt Saskia Husken in aanraking met veel jonge, mannelijke activisten die zich inzetten voor gendergelijkheid. Dat geeft haar hoop, in aanloop naar de Feminist March in Amsterdam.
“Maar mama, waarom mogen vrouwen geen beslissingen nemen over hun eigen lichaam?” vraagt mijn 13-jarige dochter terwijl we ons voorbereiden om zaterdag mee te lopen in de Feministische Mars in Amsterdam. Haar betovergrootmoeder vocht voor het vrouwenkiesrecht, haar overgrootmoeder streed voor het recht om haar eigen onderneming op te bouwen en haar eigen inkomen te verdienen, haar grootmoeder was een anti-kernwapenactivist, en nu gaan wij opnieuw de straat op om te eisen wat al sinds 1994 is afgesproken.
Maar waarom is het in 2025 nog steeds nodig om voor deze rechten te strijden? Omdat, na decennia van strijd voor gelijkheid, seksuele en reproductieve gezondheid nog steeds geen realiteit is voor veel mensen wereldwijd. Omdat invloedrijke beslissers onze rechten opzijschuiven alsof wij, meer dan de helft van de wereldbevolking, er niet toe doen. Dat is onacceptabel.
Middel tegen armoede
Daarom moeten we morgen onze stem laten horen. Seksuele en reproductieve gezondheid en rechten vormen de basis voor ontwikkeling. Als je niet gezond bent, als je niet zelf kunt beslissen over je lichaam, als je gedwongen wordt een zwangerschap uit te dragen, dan kun je niet vrij leven en de toekomst vormgeven die jij wilt.
Seksuele en reproductieve gezondheid en rechten zijn een belangrijk middel om armoede te voorkomen en te bestrijden, vooral voor vrouwen en meisjes. Tienerzwangerschappen zorgen er bijvoorbeeld vaak voor dat meisjes van school moeten. Rutgers en partners helpen dit te voorkomen door te zorgen voor toegang tot leeftijds- en ontwikkelingsgerichte seksuele voorlichting, moderne anticonceptie en veilige abortuszorg, zodat meisjes hun school kunnen afmaken en een grotere kans hebben op betaald werk.
Karavaan door Kenia
Overal ter wereld worden vrouwen en meisjes bijgestaan door (jonge) mannen die hen steunen in hun strijd voor gelijkheid. Nicaise is een 24-jarige jongerenactivist in het West-Afrikaanse Benin, die zich inzet voor vrouwenrechten. Hij ziet steeds meer jonge mannen in zijn omgeving die opkomen voor gelijkheid. Aan de andere kant van het continent sluit de 28-jarige Lawreen zich aan bij honderden jongeren in een karavaan door Kenia om de ervaringen van jongeren over seksualiteit, anticonceptie, gezondheid en welzijn te verzamelen.
Al deze jongeren eisen het recht om zelf beslissingen te nemen over hun lichaam, zodat ze hun opleiding kunnen afmaken, een baan kunnen vinden, voor hun families kunnen zorgen en kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van hun land.
Denkend aan deze jongerenactivisten, zie ik de spandoeken voor me die tijdens de mars door velen omhoog worden gehouden. En weet ik: mijn dochter en ik staan niet alleen. In Benin, in Kenia – wereldwijd gaan mensen zoals wij de straten op, met een luide stem en een duidelijke visie: een rechtvaardige, gelijke, diverse en inclusieve samenleving waarin iedereen de vrijheid heeft om zichzelf te zijn, en zelf te beslissen over eigen lichaam en gezondheid.