Gerelateerd
Lees onze meest recente artikelen, onderzoeken en columns op het gebied van seksuele gezondheid en rechten.
Komende dinsdag 4 maart wordt er in de Tweede Kamer onder andere gestemd over drie politieke moties die de toegang tot abortuszorg kunnen inperken. Dit is zorgwekkend. De moties kunnen grote gevolgen hebben voor vrouwen die over hun eigen lijf, leven en toekomst willen beslissen.
Een van de moties stelt voor om de redenen voor een abortus te registreren. De afweging om wel of niet de kiezen voor een abortus is persoonlijk, complex en laat zich niet vangen in een lijstje ‘redenen’. Iemands levenssituatie of achtergrond speelt hierbij geen rol en zou ook in de toekomst geen rol mogen spelen. Hier is al veel onderzoek naar gedaan. Abortus is zorg. Hier is decennialang voor gevochten.
Een andere motie gaat over de wens om te onderzoeken of de verplichte bedenktijd bijdraagt aan de stijging van het aantal abortussen. Deze bedenktijd is twee jaar geleden afgeschaft, omdat onderzoek aantoont dat het onnodige en betuttelend is. Vrouwen zijn prima in staat om zelf een weloverwogen beslissing te nemen, samen met hun zorgverlener. Zij denken hier al goed over na. Vijf dagen extra maken hierbij geen verschil. Bovendien zien we dat de stijging begon voordat de bedenktijd werd afgeschaft en de stijging zat vooral in de eerste weken zwangerschap en voor dat type afbrekingen gold al geen bedenktijd.
De derde motie wil de wetsevaluatie vervroegen en zich richten op de reden waarom abortuscijfers stijgen. Dit type evaluatie gaat niet over aantallen, maar over het functioneren van de wet, dus bijvoorbeeld of abortussen in Nederland veilig en door goed getrainde professionals worden gedaan. Daarbij is het vervroegen van deze evaluatie kostbaar en volgt te snel na de vorige.
Waarom spreekt Rutgers zich uit tegen deze moties?
Alle drie de moties zijn gericht op het inperken van de zeggenschap die vrouwen hebben over hun gezondheid en lichaam. En over hun eigen toekomst. Daarnaast boezemen de moties angst in en vraagt hen verantwoording af te leggen. Dit is onnodig en onwenselijk. Tenslotte maken we ons zorgen om een glijdende schaal: in andere landen – van Polen tot de Verenigde Staten – zien we dat het begint met kleine stapjes, die telkens verder en verder gaan, tot het moment dat we stap voor stap de autonomie van vrouwen hebben beperkt en de toegang tot abortuszorg de nek om hebben gedraaid. Terwijl dit type zorg wereldwijd miljoenen levens van vrouwen en kinderen redt.
Wil jij je stem laten horen? Deel dit bericht en laat weten dat vrouwen zelf mogen beslissen over hun lichaam.