Bovenop wat nu al strafbaar is, stelt de nieuwe wet ook strafbaar: Seksueel contact hebben met iemand tegen zijn of haar wil. Je bent strafbaar als je weet of had moeten weten dat de ander niet wil; Seksuele intimidatie, zowel offline als online; Volwassenen die seksueel getinte berichten sturen naar kinderen onder de 16 jaar (sexchatting). Lees ons nieuwsbericht hierover

In oktober wordt de hashtag #MeToo populair. Vooral vrouwen laten op deze manier weten dat ook zij in hun leven te maken hebben gehad met seksueel grensoverschrijdend gedrag.

Rutgers WPF wijzigt formeel de naam in ‘Rutgers’. Veel mensen noemden Rutgers WPF al zo.

In het Tarabella Report worden de seksuele en reproductieve rechten als een fundamenteel recht opgenomen door het Europese Parlement. Elke lidstaat bepaalt wel zelf hoe dit in wetgeving wordt verankerd. Vrouwen hebben hiermee toegang tot reproductieve rechten maar niet altijd tot abortuszorg; de wet- en regelgeving kan namelijk per land verschillen.

Seksuele vorming is sinds eind 2012 verplicht voor het basisonderwijs, voortgezet onderwijs (onderbouw) en speciaal onderwijs. Het ministerie van OC&W wil hiermee seksuele dwang, (seksueel) grensoverschrijdend gedrag en homonegatief gedrag voorkomen. Tegelijkertijd wil het respectvol gedrag en seksuele weerbaarheid van leerlingen bevorderen. Wat doet Rutgers eraan en lukt het ook altijd?

Werkt de huidige wetgeving in de praktijk goed? Zijn er bepaalde problemen of knelpunten? Is de wet voldoende toekomstbestendig ook? Dat staat centraal in dit onderzoek. 95 professionals en 57 abortuscliënten vullen een vragenlijst in met 6 verdiepende interviews. Daarna wordt een aanbeveling gedaan om de verplichte 5 dagen beraadtermijn af te schaffen. Dit wordt niet door het kabinet niet overgenomen.

Met de nieuwe seksuele vrijheid worden de grenzen tussen acceptabel en onacceptabel gedrag behoorlijk opgeschoven. Met seksuele grensoverschrijding en seksueel geweld als negatief gevolg. Bij de Rutgers Stichting kan men terecht voor psychosociale hulp voor slachtoffers. Ook biedt de Stichting hulp aan de daders van seksuele grensoverschrijding. In 1985 start het leerproject ‘Seksuele voorlichting’ voor jonge daders van zedendelicten. Toch is niet iedereen blij met deze ontwikkeling. Kunnen slachtoffers en daders van seksueel geweld naast elkaar worden behandeld?

De Wet Afbreking Zwangerschap (WAZ) van 1 mei 1981 treedt door het Besluit Afbreking Zwangerschap van 17 mei 1984 in werking vanaf 1 november 1984. Voor die tijd was abortus officieel altijd verboden, maar het werd onder bepaalde omstandigheden gedoogd.

Het wetsontwerp van de Ruiter (CDA) en Ginjaar (VVD) over legalisering van abortus wordt in de Tweede Kamer met de kleinst mogelijke meerderheid goedgekeurd (76 stemmen voor, 74 stemmen tegen).

Deze beweging is juist tegen legalisering van abortus.

De openlijke verkoop van voorbehoedsmiddelen wordt voor het eerst sinds de Zedelijkheidswet van 1911 legaal.

Voorjaar, naamswijziging naar Nederlands Instituut voor Sociaal Sexuologisch Onderzoek, afkorting blijft Nisso. De insteek voor het onderzoek en adviezen wordt minder medisch en meer vanuit de sociale wetenschappen en de actualiteit.

In 1965 ontmoeten voorzitter van de NVSH Mary Zeldenrust-Noordanus en bisschop Bekkers elkaar. Het gesprek betekent een grote doorbraak. Confessionele partijen zijn uiteindelijk bereid tot legalisering van voorbehoedsmiddelen. Langzaam neemt het heersende taboe rond geboorteregeling en seksualiteit af.

In 1962 brengt het farmaceutische bedrijf Organon de anticonceptiepil op de markt. De pil ontketent een ware seksuele revolutie. Mensen kunnen seks hebben zonder dat het tot zwangerschappen leidt. Oftewel, seks wordt losgekoppeld van voortplanting. Meer nog dan het condoom is de pil belangrijk omdat de keuze nu bij vrouwen komt te liggen. Dit geldt ook voor een ander nieuw anticonceptiemiddel voor vrouwen: het spiraaltje. Lang niet iedereen ontvangt deze ontwikkelingen met open armen. De confessionele partijen vrezen voor losbandigheid onder vrouwen. Tot 1975 is de pil dan ook alleen voor getrouwde vrouwen verkrijgbaar. Behalve voor leden van de NVSH, zij kunnen in 1969 al de pil halen bij de Rutgershuizen.

In de jaren vijftig wordt de behoefte aan seksuele voorlichting steeds groter. De ouders van dan zijn zelf opgevoed met het idee dat je het niet over seks hoort te hebben dus praten de kinderen vaak vooral angst en schuldgevoel aan. In 1958 stromen de verzoeken om voorlichting op scholen en binnen organisaties binnen bij de NVSH.

Tijdens de oorlog is er geen plek waar je naar toe kunt voor anticonceptiemiddelen of seksuele voorlichting.

“Vooral op zedelijk gebied ziet men de nieuwe dageraad reeds aanbreken; sexuele voorlichting vervangt het vroege ideaal van onkunde; sexuele hervorming wordt nu de eisch. Het is tegenwoordig op ieder gebied een ontwaken, een hoogere bewustwording van den mensch.”

Zo keert hij zich steeds meer tegen de levenslange huwelijksbelofte: hij vindt die even “onzedelijk en onredelijk” als de kloosterbelofte. Hij voert ook actie tegen de strafbaarheid van abortus.
In 1912 ondertekent hij een verzoekschrift van het Nederlandsch Wetenschappelijk Humanitair Komitee. Deze vereniging zet zich in voor de gelijkberechtiging van homoseksuelen.

In 1885 trouwt Johannes Rutgers met Mietje Hoitsema. Zij strijdt voor gelijke rechten voor vrouwen en door haar krijgt Johannes Rutgers steeds meer belangstelling voor sociale problemen. Mietje is al van het begin betrokken bij de NMB waarvan vele jaren als voorzitter.

Rutgers trouwt met Kee Albrechts, met wie hij twee dochters en twee zoons krijgt.